Restrukturyzacja
Słyszałem o prawie restrukturyzacyjnym i że są w nim różne postępowania pozwalające na porozumienie się z wierzycielami. Czy są one dla każdego przedsiębiorcy?
Przepisy te obowiązują zasadniczo od 2016 r., czyli są stosunkowo nowe. Restrukturyzacje przeprowadza się w następujących czterech postępowaniach restrukturyzacyjnych: 1) postępowaniu o zatwierdzenie układu (PZU); 2) przyspieszonym postępowaniu układowym (PPU); 3) postępowaniu układowym (PU); 4) postępowaniu sanacyjnym (PS).
Celem postępowania restrukturyzacyjnego jest uniknięcie ogłoszenia upadłości dłużnika przez umożliwienie mu restrukturyzacji w drodze zawarcia układu z wierzycielami, a w przypadku postepowania sanacyjnego – również przez przeprowadzenie działań sanacyjnych, przy zabezpieczeniu słusznych praw wierzycieli.
Postępowania te różnią się pomiędzy sobą, np. jeśli chodzi o dalsze sprawowanie zarządu nad biznesem przez dłużnika lub co do ochrony przed egzekucjami komorniczymi. Prawo określa w jakiej sytuacji i dla kogo można je przeprowadzić. Przykładowo PPU umożliwia dłużnikowi zawarcie układu po sporządzeniu i zatwierdzeniu spisu wierzytelności w uproszczonym trybie i może być prowadzone, jeżeli suma wierzytelności spornych uprawniających do głosowania nad układem nie przekracza 15 % sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem.
Odpowiedzialność materialna pracownika
Uszkodziłem w pracy samochód służbowy. Czy będę musiał to pokryć, a jeśli tak to w jakiej kwocie?
Kwestie odpowiedzialności materialnej pracowników reguluje Kodeks pracy (art.114-127). Pytanie jest zbyt ogólne aby precyzyjnie na nie odpowiedzieć. Uzależnione jest to bowiem m.in. od winy, przyczynienia się do tego pracodawcy i następstw.
Pracownik, który wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych ze swej winy wyrządził pracodawcy szkodę, ponosi odpowiedzialność materialną według przepisów Kodeksu pracy.
Kodeks ten stanowi, że pracownik odpowiada za szkodę w granicach rzeczywistej straty poniesionej przez pracodawcę i tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego wynikła szkoda (art.115 K.p.). To pracodawca zobowiązany jest wykazać okoliczności uzasadniające odpowiedzialność pracownika oraz wysokość powstałej szkody.
Co bardzo istotne, pracownik nie ponosi odpowiedzialności za szkodę w takim zakresie, w jakim pracodawca lub inna osoba przyczyniły się do jej powstania albo zwiększenia. Pracownik nie ponosi ryzyka związanego z działalności pracodawcy, a w szczególności nie odpowiada za szkodę wynikłą w związku z działaniem w granicach dopuszczalnego ryzyka (art.117 K.p.).
Odszkodowanie ustala się w wysokości wyrządzonej szkody, jednak nie może ono przewyższać kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody (art.119 K.p.). Ograniczenie to dotyczy jednak tylko winy nieumyślnej pracownika. W przypadku bowiem, jeżeli pracownik umyślnie wyrządził szkodę, wówczas jest obowiązany do jej naprawienia w pełnej wysokości (art.122 K.p.).
Stosownie do art.124 § 1 K.p., pracownik, któremu powierzono z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się: 1) pieniądze, papiery wartościowe lub kosztowności, 2) narzędzia i instrumenty lub podobne przedmioty, a także środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, odpowiada w pełnej wysokości za szkodę powstałą w tym mieniu. Pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się (art.124 § 2 K.p.). Należy pamiętać, iż od odpowiedzialności określonej w art.124 § 1 i 2 pracownik może się uwolnić, jeżeli wykaże, że szkoda powstała z przyczyn od niego niezależnych, a w szczególności wskutek niezapewnienia przez pracodawcę warunków umożliwiających zabezpieczenie powierzonego mienia.
Odpowiedzialność członków zarządu wobec spółki z o.o.
Czy prezes zarządu, który wyrządza szkody spółce ponosi wobec niej odpowiedzialność finansową?
Tak. Członek zarządu (w tym prezes), jak również członek rady nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz likwidator odpowiadają wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy spółki, chyba że osoba taka nie ponosi winy. Traktowani są w swej działalności jako profesjonaliści (choćby nawet nimi nie byli). Osoby takie zobowiązane są przez prawo przy wykonywaniu swoich obowiązków dołożyć staranności wynikającej z zawodowego charakteru swej działalności, o czym stanowi art. 293 ksh.
